Jot jedoa jong!

In het kader van de estaffetteblog heb ik het stokje overgenomen van Tim Glenz.

De VVD Kirchroa is reeds op volle toeren als het gaat om de verkiezingen.

Voor mij persoonlijk zijn de komende maanden altijd het spannendste en de leukste maanden van een raadsperiode. Ik herinner me nog goed mijn eerste contacten met de VVD Kerkrade van destijds in 2005. Eigenlijk was er, na het vertrek van Ricardo Offermans, sprake van een vacuüm binnen de afdeling. De actieve leden waren op één hand te tellen en men was zoekende naar structuur binnen de fractie en ook binnen de afdeling. Inmiddels zijn we op het punt beland waar ik mag concluderen dat de situatie op een zeer positieve wijze is veranderd. Het ledenaantal stijgt zienderogen, de betrokkenheid van die leden is enorm groot, de structuur krijgt handen en voeten, we werken vanuit een meerjarige visie en door deze constatering ben ik inmiddels ervan overtuigd dat onze afdeling weer een toekomst heeft. Een toekomst die gebaseerd is op het belang van Kirchroa.

Even terug naar het begin.

Op een verjaardagsfeest van mijn schoonvader kwam ik in gesprek met Bert Schiffelers, de toenmalige directeur van basisschool St. Ursula. We spraken over het Kirchroa van toen, de toekomst van onze stad en de wijze waarop deze tot stand zou moeten komen. Dit gesprek heeft mij getriggerd om politiek actief te gaan worden. Weinig tot geen dossierkennis, geen politieke ervaring en weinig ervaring binnen onze afdeling om te kunnen groeien naar het gewenste niveau om ook een serieuze gooi te doen naar een raadszetel. Echter, door de armoedige situatie binnen onze afdeling werd ik alsnog gekozen tot lijsttrekker voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2006.

En daar stond ik dan.

In een lijsttrekkersdebat tegenover Frans Krasovec, Hans Bosch, Peter Thomas etc. Mijn optreden was destijds gebaseerd op een gezond boerenverstand en met respect naar de genoemde lijsttrekkers, in de hoop dat mijn optreden zou kunnen leiden tot wederzijds respect en tot een gradatie van herkenning en sympathie bij de Kirchröadsjer kiezers zodat ik de afdeling niet in de steek zou laten in hun hoop om terug te keren in de gemeenteraad.

Ondanks het feit dat ik nu geen gebrek heb aan dossierkennis en ervaring heb opgebouwd in de politieke arena, blijven de uitgangspunten van toen nog steeds het leidmotief voor de politieke discussie met mijn opponenten heden ten dage.

Ik blijf werken vanuit een laagdrempelige, overzichtelijke, transparante en duidelijke visie om Kirchroa voor uit te helpen. Deze karaktertrek heb ik voor een groot deel geërfd van mijn vader Fer Schneider die helaas op de veel te jonge leeftijd van 44 jaar uit mijn leven werd weggerukt. Ook hij was iemand die bij iedereen te boek stond als een benaderbare, humoristisch ingestelde en vooral geen blad voor de mond nemende persoon. Af en toe denk ik nog wel eens na over hoe hij de zaken die ik meemaak zou hebben opgepakt. Ik ben ervan overtuigd dat hij zou zeggen: weeët jinne naase reem, hang jenne ’t sjoas oes en breuzel nit hinger d’r rug van de lü.

Ik hoop dat ik hem in een ander leven nog eens spreek en dat ik “jenne sjlaag in d’r nak” van hem krijg maar dat hij zal zeggen “jot jedoa jong!”

Kortom, ik hoop dat ik ook bij de derde keer dat ik als lijsttrekker voor de VVD Kirchroa mag gaan optreden, de afdeling op een wijze ga presenteren zoals de afdeling ook werkelijk is: realistisch, down to earth en altijd gericht op het belang van ozze sjtad woa ich jeboare en opjejruit bin.

Dion
dion@vvdkirchroa.nl

Voor het volgende blog geef ik het estafettestokje graag door aan ons campagneteamlid Danny Schröder.